Life in Hong Kong

Hallo kikkerlandlezers! T ijd voor weer eens een update uit Hong Kong. Aangezien ik de laatste weken eens niet aan het reizen ben heb ik niet echt veel mogelijkheden gehad wat te schrijven, dus leek zondag na het ontbijt (19:14 as we speak) een goede tijd om eens wat tijd hiervoor uit te trekken.

Bij terugkomst uit Thailand bleek dat een study-exchange toch ook een study-gedeelte heeft. De midterms kwamen eraan, en zoals het professoren betaamt moesten natuurlijk ook alle papers deze week worden ingeleverd. Even dinsdag/woensdag/donderdag puur studeren dus, en zorgen dat ik hier alles haal. Gelukkig ben ik niet vergeten hoe studeren werkt en kwam het allemaal wel goed, cijfers heb ik nog niet maar ik heb er wel vertrouwen in.

Na een leuk weekend met wederom veel sport en uitgaan was het maandag tijd voor een heus toernooi. Ik had me ingeschreven voor het badminton-toernooi, een toernooi voor iedereen op de universiteit. Samen met een stuk of 4 andere exchange students gingen wij laten zien dat het niet alleen de locals zijn die goed kunnen badmintonnen. Wat bleek: De locals zijn toch eigenlijk wel vrij goed in badminton. Voor dit toernooi had ik me ingeschreven voor de single en de mixed doubles, mijn eerste wedstrijd was een single wedstrijd. Na veel amusement voor de organisators aangezien ik natuurlijk geen eigen racket had was het tijd voor de wedstrijd die ik verbazend genoeg won. Hierna was het tijd voor een mixed doubles wedstrijd met Aleksandra, waar we helaas strijdend ten onder gingen. Niet roemloos gelukkig, maar toch teleurstellend. Mijn tweede ronde voor de singles was direct na de mixed doubles wedstrijd, en deze tegenstander was toch iets boven mijn niveau. Na een wedstrijd die ik verloor met 31-8 bleek dat hij vorig jaar 2de was geworden in het hele toernooi. Dan voelt het toch al iets minder erg. Final result: Van alle wedstrijden van alle exchange students bij elkaar hebben we er precies 1 gewonnen. Voor badminton moeten we dus toch onze meerdere erkennen in de locals.

Wat ik verder nog had gedaan het begin van de week was een group-skype sessie met Esther, Iris, Nick en Yoshi. Na veel gedoe om het werkend te krijgen lukte het uiteindelijk toch, en het was erg leuk! Het internet in Hong Kong is niet geweldig, dus het was lekker haperend en blokkerig, maar toch leuk om iedereen weer even te spreken.

Tijdens al onze intercultural communication kom je er wel achter dat er een paar zaken zijn die in elk continent en elk land voor onze leeftijdsgroep populair waren. Age of Empires bleek hiervan het perfecte voorbeeld te zijn. Het maakt niet uit wie je spreekt, bijna iedereen vindt Age of Empires een van de beste spellen ooit. En aangezien we hier toch alle tijd van de wereld hebben heb ik toen een Age of Empires avond georganiseerd. Het blijkt dat het niet uit maakt hoe oud je bent, het blijft (na 15 jaar) nog steeds een geweldig spel. Voor de buitenwereld moet het er wel leuk uit hebben gezien, 6 mensen rond een tafel die constant “Come on, just CHOP the tree!”, “Jesus, get that sheep over here”, “We said NO RUSHING” en andere intelligente dingen aan het zeggen waren.

Hoe erg ik ook mijn best doe, het is erg moeilijk individuele dagen te herinneren. Sommige avonden is het gezellig met een man of 4 film kijken, andere avonden is het uitgaan en je om 8 uur ’s ochtends afvragen waar de hele nacht is gebleven, een andere dag kan het zo zijn dat je “ineens” een essay hebt en een nacht moet overslaan om het toch nog even te fixen. De ene dag kan het zo zijn dat je badminton en fitness doet, en de volgende voetbal en squash. Dinsdag kan je om 10 uur ’s ochtends terugkomen van het uitgaan, en dan om 11 uur squash spelen. Dan een essay schrijven, en dan om 9 uur ’s avonds weer wakker worden en eten gaan halen. Ontbijt, lunch, diner, who knows.

Een van de vervelendere zaken van exchange is een roommate hebben. Over het algemeen zijn roommates niet zo erg, maar ik blijk helaas toch pech te hebben met de mijne. Ik heb hem letterlijk nog nooit met iemand zien praten, hij haalt zijn eten in een van de kantines en neemt het dan mee terug naar de kamer om het daar tijdens het gamen te eten. Dit gamen doet hij dan vooral van 8 uur ’s avonds (wanneer hij opstaat) tot 8 uur ’s ochtends (wanneer hij naar bed gaat). Nu ben ik de laatste om te klagen over ’s nachts wakker zijn, maar als het gamen neerkomt op zo hard en snel mogelijk je toetsen rammen 12 uur op rij is het toch aardig vervelend. Zeker als hij ook nog een ventilator nodig heeft om zijn laptop van buitenaf te koelen aangezien hij er teveel van vraagt. En als je roommate dan ook nog de hoofdverdachte is voor het stelen van eten en drinken op de verdieping is het niet zo’n ideale situatie. Gecombineerd met het feit dat hij allerlei tics heeft waardoor elke paar minuten zijn stoel kraakt, zijn keel een raar geluid maakt en zijn been tegen de tafel aan trilt ben ik hem intussen toch een beetje zat. Maar goed, voor mij is het natuurlijk ook een extra excuus om geen tijd in mijn kamer door te brengen!

Wat hier verder in de tussentijd is gebeurd is dat er een zeer grote storm was. Hong Kong’s weersvoorspellingen blijken ongeveer 90% van de tijd incorrect te zijn, en deze storm zagen we dus ook niet aan komen. Het was dus wel even schrikken toen het ineens begon te bliksemen en onweren. Ik was in de sportschool dus ik merkte het eerst niet, totdat het brandalarm afging en we terug naar onze kamers moesten. De logica van mensen in een storm naar buiten sturen zie ik niet zo, maar goed. Het winkelcentrum naast onze universiteit had het ook zwaar te verduren, het dak was namelijk ingestort waardoor er een soort waterval ontstaan was en het winkelcentrum vol begon te lopen. Tijd dus om een zwembroek aan te doen en te gaan verkennen. Liz en ik wilden naar de bovenste verdieping gaan van het winkelcentrum om eens te kijken hoe erg het nu echt was met het dak, en na 5 keer een security guard te hebben moeten negeren (excuuuuuse me) kwamen we bij de bovenste verdieping en bij het begin van de waterval. Na een ijsje te hebben gehaald bij de McDonalds die wonderbaarlijk genoeg nog wel open was en te hebben geposeerd voor de Chinezen die weer dachten dat we gek waren gingen we naar de metro, die nog compleet functionerend bleek te zijn. Ook het winkelcentrum was de volgende ochtend compleet opgeruimd, alle winkels waren open en er was nergens meer water te vinden. Met alleen maar emmers en stofzuigers hadden ze het voor elkaar gekregen het hele winkelcentrum weer op te ruimen, toch vrij knap.

Iets anders dat we recentelijk hebben gedaan is gefeest op een boot. Giulia was jarig, en had voor haar verjaardag besloten dat we veel drank zouden halen en op de boot haar konden feliciteren. Het weer was erg slecht met veel regen en onweer, maar we hadden gelukkig een groot overdekt stuk op de boot. Ik zal niet in details treden, maar laat ik wel zeggen dat zolang je op een boot bent niemand doorheeft dat ze dronken zijn aangezien de boot zelf al schommelt. Wanneer je eenmaal van de boot af komt blijken de lege flessen tequila/gin/vodka/rum/bier toch effect te hebben gehad! Het was natuurlijk heel leuk, alleen bleek voor velen de volgende ochtend iets minder leuk.

Dat is wel ongeveer alles dat ik me nog kan bedenken.. Natuurlijk tussendoor uitgaan, wat lessen volgen, wat essays schrijven en wat sport doen, maar daar heb ik al zo vaak over geschreven dat me dat overbodig lijkt. Een laatste iets waar ik erg blij mee ben is dat het is gelukt een zaal te boeken voor de premiere van Game of Thrones, dus wanneer seizoen 4 van start gaat (komende maandag) zitten wij met een hele club exchange studenten klaar om met zijn allen te kijken. Het was nog even moeilijk aangezien ik volgens de universiteit geen “local student” ben, en mijn smoes dat ik lid ben van de “exchange student organisation” ook niet werkte. Uiteindelijk was een van de locals op mijn verdieping aardig genoeg het te regelen en te boeken, dus nu hoeven we alleen nog maar snacks te halen en dan zijn we er helemaal klaar voor!

Tot schrijvens weer, zoals altijd is mijn voornemen wat beter bij te houden wat ik hier doe en is mijn voornemen ook dat mijn volgende blog minder lang op zich laat wachten!