Sleep, eat, rave, repeat

Sleep, eat, rave, repeat. De reden dat dit de titel is van deze post is dat het de huidige situatie goed beschrijft en dat het nummer hier erg veel wordt gedraaid. Mijn laatste post ging tot vrijdagochtend, helaas heb ik geen idee meer wat we vrijdagmiddag hebben gedaan. Wat ik wel weet is dat we vrijdagavond naar de IFC tower zijn geweest, een van de hoogste torens in Hong Kong. Hier gingen we een rooftop party houden, die helaas wel op de 4de etage was en niet op de 120ste zoals we hadden gehoopt. Gelukkig zijn we flexibel en passen we ons snel aan, we mochten onze eigen drank meenemen dus er was weinig om over te klagen. Hierna door naar LKF, het club district, waar we weer gratis een van de duurste clubs in mochten. Aangezien ze hier iedereen gratis drank boden zijn er vrijdagavond aardig wat van onze groep geweest die ondersteuning nodig hadden om terug naar huis te komen. Ik natuurlijk niet, voor degenen die daar nog over twijfelden.

Van zaterdag herinner ik me nog dat het sleep, eat, rave, repeat was, maar aangezien ik denk dat jullie ondertussen moe worden van elke keer lezen dat we op stap zijn geweest zal ik het deze keer maar laten gaan. Zondagochtend was het wat moeilijker opstaan, aangezien we natuurlijk wel op stap waren geweest en we een Airsoft Game gingen doen waarvoor we om 8:30 op moesten. Airsoft is een soort van oorlogs-game, de wapens zien er erg realistisch uit en de bibi-balletjes die uit de wapens komen zijn toch wel vrij pijnlijk. Ter illustratie, de eerste persoon die ik raakte had zijn masker niet goed op, ik raakte hem op zijn wang en hij bloedde zo erg dat we bang waren dat het balletje door zijn wang was gegaan. Gelukkig was alles oke en konden we verder. Ongeveer 6 uur lang hebben we jungle warfare, urban warfare, capture the flag, defend the fort en capture the hostage gespeeld. In het kort eigenlijk oorlogje spelen zoals op het schoolplein, met het verschil dat deze kogels toch echt hard aankomen. Het was geweldig, en we waren helemaal kapot aan het einde van de dag. Mijn knieën en ellebogen waren een grote blauwe plek, maar het was het helemaal waard. Natuurlijk toen we terugkwamen douchen en dan toch voor de zekerheid maar op stap, de eerste week moet natuurlijk wel in stijl worden afgerond.

Maandag was het begin van de eerste echte collegeweek. Sommigen moesten vandaag al beginnen met colleges, maar ik niet! Rond de middag gingen we met een man of 15 voetballen. Het ging nog verrassend goed, we wonnen 6-2 en ik scoorde zelfs de winnende goal. Wel ben ik een beetje hard gevallen op mijn pols en heb ik er nog steeds last van, maar het wordt gelukkig al minder. Na zo’n twee uur voetballen waren we allemaal kapot en besloten we even te gaan douchen en wat eten te gaan fixen, en dat moet dan natuurlijk bij Mr Wong! Mr Wong is hier een soort celebrity onder de exchange students. Voor 60 Hong Kong Dollar (6 euro) biedt hij all you can eat and drink, en the all you can drink is ook met bier. Aangezien er niet genoeg plek in zijn restaurant was voor 60 man was hij snel aan het rondrennen en overal tafels en stoelen vandaan aan het trekken waarna we met zijn allen heel gezellig in een soort steegje achter het restaurant konden eten. Als je denkt dat Mr Wong geen winst kan maken door 60 HKD per persoon te rekenen aan studenten die altijd hongerig zijn en die natuurlijk ruim gebruikmaken van het gratis bier heb je gelijk, Mr Wong’s restaurant wordt elke paar maanden gesloten en duikt dan weer ergens anders op, word on the street is dat hij het restaurant alleen gebruikt om geld wit te wassen. Maakte voor ons natuurlijk niet uit, het eten was goed en veel en het bier was al zeker veel. Toen we weggingen uit het restaurant vertelde hij ons allemaal ook zoveel mogelijk bier mee te nemen, want wij hadden het geld meer nodig dan hij. Iedereen verliet dus het restaurant met zijn 10 blikjes bier. Geweldige vent, hij houdt echt van exchange students. Aangezien we allemaal tegen de tijd dat we weggingen al aardig wat gedronken hadden besloten we uit te gaan, en helaas ben ik toen tot 7 uur doorgegaan. Dat zou op zich geen probleem zijn, ware het niet dat we op dinsdag om 8 uur hadden afgesproken omdat dan de goedkope tickets online komen.

Dinsdag dus vroeg op na ongeveer een halfuurtje slaap om te kijken naar tickets. Naar alle waarschijnlijkheid gaan we begin Februari naar de Filipijnen, een dag nadat Esther doorvliegt naar Bangkok. Tickets zijn hier niet zo duur, dus dat wordt lekker reizen. Dinsdagavond is Taco night, dus wij weer met de hele club (60-70 man) naar de tacobar. Probleem is dat maar weinig restaurants de capaciteit hebben om zoveel mensen aan te kunnen en we dus weer moesten uitspreiden. Heerlijk Chinees gegeten, en daarna natuurlijk voor de zekerheid even naar de McDonalds zodat we niet met honger weggingen. ’s avonds helaas toch op stap, ook al had iedereen gezegd niet op stap te gaan aangezien woensdag voor de meesten om 9 uur beginnen was.

Woensdag dan toch het begin van de echte college’s! En ja hoor, waar ik al bang voor was gebeurde, ik versliep me. Mijn wekker ging af maar blijkbaar heb ik hem weer uitgezet, en toen was het ineens 8:40 terwijl ik er om 9 uur moest zijn en geen flauw idee had WAAR ik precies moest zijn. Gelukkig kwam ik toch nog precies om 9 uur binnen voor mijn eerste college, en die bleek toch niet zo makkelijk te zijn als gedacht. Wat ook meteen opviel was dat alle exchange students bij elkaar zaten en dat de stoelen/tafels absoluut niet gebouwd zijn op ons formaat. Ik voel me een reus in een kleuterklas. De professor bij de eerste lecture sprak geen perfect Engels, maar was nog altijd leuker dan de professor bij de tweede lecture. Die vertelde ons (de exchange students) namelijk dat hij graag zou willen dat we zijn klas verlieten aangezien deze klas meer gericht was op local students. Twee van ons zijn toen weggegaan, maar aangezien ik het onderwerp (Economies of Mainland China and Hong Kong) juist interessant vond ben ik toch maar gebleven. Wordt nog leuk om te zien hoe dat afloopt! Om 7 uur was het klaar met mijn eerste echte lesdag, en dat moest natuurlijk gevierd worden. Daarom zijn we naar de horse races gegaan met zijn allen. Onderweg vertelde iedereen elkaar dat we toch zeker wel vroeg naar huis gingen vandaag, en dat ondanks het feit dat het ladies night was we niet gingen drinken vannacht. Je verwacht het niet, maar we gingen dus wel uit en we gingen wel drinken! Dus toen weer rond een uur of 3 terug, met het probleem dat ik donderdag een complete dag had van 09:00 tot 18:00 met 0 minuten pauze.

Zoals je je wel kan voorstellen ben ik ondertussen vrij moe. Een hele week van sleep, eat, rave, repeat met weinig sleep is toch best zwaar. Op het moment dat ik dit schrijf is het donderdag, ik zit nu in mijn tweede lecture om 14:19 met een professor die erg graag heeft dat we participeren en al een paar keer me een directe vraag heeft gesteld. Rond 6 uur vandaag ben ik klaar, dan even wat te eten pakken en om 8 uur squashen tot 9, douchen, en dan waarschijnlijk weer op stap of een avondje film. Net als mijn vorige blogpost zal ik ook deze afsluiten met: Life’s good.’

Adios!