Not a year in your life, a life in a year.

Het cliché blijkt helemaal waar te zijn, de tijd vliegt wanneer je het leuk hebt. Mijn 5 maanden hier in Hong Kong zitten er al bijna op. Ik zit hier letterlijk met tranen in mijn ogen terwijl ik het typ, want ik wil niet weg. Maar goed, ik ga proberen te schrijven over de afgelopen weken, in plaats van een blog te wijden aan hoe erg ik het hier ga missen.

Bij terugkomst uit Japan was het tijd om te beginnen met studeren, want de tentamens kwamen er nu toch echt aan. In andere woorden, de avond dat we terugkwamen gingen we meteen door naar de horse races en daarna uit in Wan Chai. Iedereen realiseerde zich ook toen al dat dit een van de laatste keren was, dus het aantal mensen dat ging kwam weer in de buurt van de aantallen aan het begin van het semester. Supergezellige avond, waarvan we iets later terugkwamen dan gepland. Maar dat gebeurd eerlijk gezegd iedere keer, dus we zijn eraan gewend. Bij terugkomst wel ingestort in mijn bed, een week lang in Japan weinig slaap en dan meteen door blijkt toch vermoeiend te zijn.

De dagen daarna hebben we, als typische studenten, honderden activiteiten bedacht waardoor we vooral het studeren konden ontwijken. Naar de bioscoop geweest, mijn trips verder uitgepland (waar ik straks nog over verder zal gaan), steeds gezellig met zijn allen wat eten, 2 uur lang over het ontbijt doen, sporten, en toen op zondag een boat party. We hadden van 10 uur ’s ochtends tot 6 uur ’s middags een boot, met natuurlijk aardig wat alcohol aan boord en Joanne had ook nog eens het leuke idee gehad vodka gummibears te maken, die misleidend genoeg nauwelijks naar vodka smaken. De boot had nog een bovendek ook, dus vanaf daar konden we mooie duiken maken. Moest ik natuurlijk ook proberen. Na een erg sierlijke sprong met gestrekte armen ging mijn landing helaas fout, waardoor ik een paar dagen daarna met een blauw oog heb rondgelopen. Deed gelukkig geen pijn, dus we konden gewoon door! Er was namelijk ook een banana-boat, en we hadden een speedboat waarachter we konden wakeboarden. Wakeboarden is nog verrassend moeilijk, maar na 5 pogingen lukte het me om te staan en dan is het wel erg gaaf. Trots als een pauw dus, totdat ik een klein golfje raakte en over de kop sloeg. Geslaagd dagje dus.

De dagen daarna was het dan echt tijd te doen alsof we aan het studeren waren, dus gezellig dagen doorgebracht in de kantine met powerpoint slides open waar je uiteindelijk niet vaak genoeg naar keek. Aangezien donderdag mijn eerste tentamen was kreeg ik woensdag toch eindelijk in de gaten dat het zo niet ging werken en besloot ik woensdagochtend hard te gaan leren. Helaas had ik het boek niet, en zo gauw ik het boek in de bibliotheek had gevonden viel ik in slaap op pagina 2. Ik integreer duidelijk in de lokale cultuur! Uiteindelijk toch nog even kunnen leren, en toen was het donderdag tijd voor mijn eerste tentamen hier. Het is geloof ik vrij goed gegaan, maar waarschijnlijk heb ik de resultaten pas als ik zo ongeveer weer in Nederland ben. Maakt niet uit, ik maak me geen zorgen! Na het tentamen ging ik voor de laatste keer badmintonnen tegen Sebastian, en toen begon ook het vaarwel zeggen wat de dagen daarna alleen maar erger werd. Hij ging naar Vietnam en tegen de tijd dat hij terugkwam was ik al weg, dus op 9 mei was het al vaarwel. Raar gevoel, en zeker niet leuk. Niet veel tijd om erover te treuren, want zaterdagochtend had ik mijn volgende tentamen. Ging ook wel goed, en toen was het zaterdagnacht. Nadat Esther al om 12 uur Nieuw-Zeelandse tijd me had gefeliciteerd werd ik hier in Hong Kong klokslak 12 uur 21, en het bleek een van mijn betere verjaardagen te worden!

Om 12 uur precies werd er op mijn facebook wall een foto gepost door Iris waarop ze met Esther, Bir, Nick, Yoshi en Tom een soort collage hadden gedaan met zijn allen, allemaal tekst omhoog houden wat dan uiteindelijk las: Hee Milan! Je mag dan wel duizenden kilometers ver weg zitten.. Toch zijn wij je niet vergeten! Het opsturen van een verrassing bleek erg lastig. Vandaar dat we onszelf in de strijd hebben gegooid. Vanuit alle hoeken van de wereld: Gefeliciteerd!

https://scontent-a.xx.fbcdn.net/hphotos-prn1/l/t1.0-9/10302690_10201977418824825_6972411242783145219_n.jpg

Als het goed is zou je zo de foto moeten kunnen zien. In ieder geval heel leuk gedaan, dus dat was een goed begin van mijn verjaardag! Ook nog even met thuis geskypt, en toen een paar uurtjes geslapen. Aangezien je je deur hier nooit op slot doet als je in de kamer aan het slapen ben kwam om 8 uur ’s ochtends zes man mijn kamer binnenwalsen, en werd er happy birthday voor me gezongen. Ik wakker, hele verdieping wakker, en toen gingen we met zijn allen ontbijten. Het was niet alleen mijn verjaardag maar ook de dag dat Tomas ons ging verlaten. Weer een afscheid erbij, weer niet leuk. Daarna nog die dag naar de markt geweest waar ik een nieuwe rugzak heb gekocht, voor 6 weken backpacken door Azie was mijn 25-liter backpack toch net iets te klein. Het was intussen gaan stormen, met weer een rain en thunderstorm warning waar we intussen hier een beetje moe van worden. De reden dat ik het weer vermeld is dat Joanne een verjaardagsfeestje voor me had gepland toen ze hoorde dat ik niet van plan was iets te gaan doen en gewoon te gaan studeren. Met haar business-skills had ze het voor elkaar gekregen de eigenaar van de dichtsbijzijnde McDonalds te overtuigen dat wij wel gratis de Birthday-room mochten, aangezien we exchange students waren en ze dus toch wel winst op ons zouden maken. 50 man werd uitgenodigd op mijn “McDonalds feestje”, maar door de storm had ik niet verwacht dat er veel echt zouden komen. Des te leuker dus dat om 8 uur iedereen hier verzameld was! Biertjes pakken, en met zijn allen naar McDonalds dus! Toen we inderdaad de birthday-room ingingen kregen we aardig wat verbaasde blikken van de overige gasten. Het was natuurlijk heel gezellig, en na 2 verschillende kronen en 2 keer happy birthday maakten we nog een laatste groepsfoto, aangezien het waarschijnlijk een van de laatste keren ging zijn dat we met zijn allen bij elkaar waren. Geweldig verjaardagsfeestje dus, en ik heb zelfs nog een mooie kaart die door iedereen is gesigneerd.

Maandag had ik wel weer een tentamen, dus overdag nog geprobeerd wat kennis mijn hoofd in te krijgen. Aangezien het tentamen pas ’s avonds was had ik daar aardig de tijd voor en ging het tentamen goed, alleen was mijn volgende tentamen dinsdagochtend en was het maandagavond traditioneel billy boozers. Na het tentamen dus de wijze beslissing genomen naar Billy Boozers te gaan en één biertje te drinken. Hier weer gedag moeten zeggen, vandaag gingen Robert en Marley weg. Om 4 uur ’s nachts terug aan de studie, en om 9 uur ’s ochtends het tentamen gemaakt. Dit was mijn laatste tentamen, dus weer een reden om te bedenken dat de exchange tot een einde komt. Dit werd er niet beter op gemaakt door Liz die om 12 uur naar de bus moest, en die we dus nog met zijn allen gedag hebben gezegd.

De dagen daarna waren eigenlijk een lange reeks van mensen gedag zeggen. Carolyn gedag zeggen was niet leuk, Alice gedag zeggen was niet leuk, Giulia gedag zeggen was niet leuk.. Dit is echt het gedeelte van de exchange waar iedereen al een tijd tegenop ziet. Verder zijn we nog elke avond uit eten geweest, One Dim Sum gedag zeggen, SushiOne gedag zeggen, Mr Wong gedag zeggen, en terwijl ik dit typ is het vrijdag en is het bijna tijd om naar Billy Boozers te gaan om ook daar de laatste avond te vieren.

Excuses voor het korte verhaal deze keer, de tijd is nog maar kort en ik heb nog teveel te doen. Morgen mijn spullen naar huis sturen, uitchecken, moet alles nog inpakken etc..

Zo aan het einde van de exchange blijken zoals ik al zei alle clichés waar te zijn, en vliegt de tijd ongelooflijk snel voorbij. Mijn 5 maanden hier voelen aan de ene kant als 2 weken, en aan de andere kant voelt het alsof ik hier mijn hele leven heb geleefd en ik nu vrienden die ik al mijn hele leven kan ga verlaten. Rotgevoel dus. Wat ik me uiteindelijk het meeste zal herinneren van exchange is niet het studeren hier, niet het reizen hier, niet de prachtige skyline en niet de compleet andere cultuur, maar vooral alle geweldige vrienden die ik hier heb gemaakt. Het klinkt ongelooflijk cheesy, maar het is echt zo. Zoals iemand al zei, exchange is geen jaar in je leven maar een heel leven in een jaar.

Voor degenen die zich afvragen wat ik nu allemaal van plan ben.. Hier is het schema.

17 Mei. Hong Kong to Shanghai. Flight 9C8960 from 17:35 to 20:00. Hostel in Shanghai: Mingtown Nanjing Road Youth Hostel.
18 Mei: Shanghai verkennen.
19 Mei. Vlucht Shanghai naar Beijing. Flight number FM9107. 21:30 tot 23:45. Saga Youth Hostel in Beijing.
20 Mei. Beijing verkennen.
21 Mei. Beijing
22 Mei. Beijing
23 Mei. Beijing
24 Mei. Van Beijing West naar Xian, Train T43, van 19:50 tot 08:34. Carriage number 04
25 Mei. Xian
26 Mei. Xian
27 Mei. Xian naar Guilin, nog geen vlucht of trein geboekt, wordt waarschijnlijk vlucht want is vrij goedkoop.
28 Mei. Guilin (preciezer, Yangshuo)
29 Mei. Yangshuo
30 of 31 Mei. Van Guilin naar Shenzhen met de trein, nog niet geboekt, en dan direct door naar het vliegveld.
31 Mei. Hong Kong International naar Noibai Airport (HAN) Hanoi. Flight VN593 from 2:30 PM to 3:30 PM. Hello Joanne!

De planning voor Vietnam heeft een paar dagen over, aangezien ik gok dat we ergens onderweg pech gaan hebben en dus vertraging krijgen. Maar geen zorgen, heb ik tijd voor ingebouwd! Tentative schedule is dit.

1 Juni. Naar Ha Long Bay, cruise doen.
2 Juni. Cruise gaat verder, met de bus terug naar Hanoi.
3 Juni. Van Hanoi naar Ninh Binh.
4 Juni. Ninh Binh naar Phong Nha.
5 Juni. Phong Nha.
6 Juni. Phong Nha naar Hue.
7 Juni. Hue
8 Juni. Hue naar Hoi An.
9 Juni. Hoi An.
10 Juni. Hoi An naar Kon Tum.
11 Juni. Lange dag van Kon Tum naar Nha Trang.
12 Juni. Nha Trang naar Da Lat.
13 Juni. Da Lat naar Ho Chi Minh City

Zoals je ziet aardig wat dagen over. Hoi An pak laten maken kan langer duren, Nha Trang heeft een gaaf waterpark, en overal in de buurt zijn nog prachtige mini-tours te doen dus dat wordt meer ter plekke plannen, afhankelijk van het weer en hoe snel we opschieten.

22 Juni. Tan Son Nhut Airport (SGN) Terminal 2, Ho Chi Minh City to Suvarnabhumi (BKK) Bangkok. 8:50 AM to 10:20 AM. Flight number VN601.
23 Juni. Bangkok
24 Juni. Bangkok.
25 Juni. Bangkok to Sydney. 19:50 tot 07:45, flight number EK0418.
26 Juni. Aankomst Sydney.
27 Juni. Sydney
28 Juni. Sydney
29 Juni. Sydney
30 Juni. Sydney to Christchurch. 09:15 tot 14:20, Flight Number EK0418. ESTHERRRRRRRRRRRRRR :D
1 Juli. Christchurch naar Mount Cook en dan naar Omarama.
2 Juli. Omarama naar Queenstown.
3 Juli. Queenstown naar Milford Sounds.
4 Juli. Milford Sounds
5 Juli. Milford Sounds naar Wanaka.
6 Juli. Wanaka naar Roy's Peak.
7 Juli. Wanaka naar Fox Glacier en Frans Josef Glacier.
8 Juli. Naar de Pancake Rocks en Blowholes, eindigen in Murchison.
9 Juli. Murchison naar Tasman.
10 Juli. Tasman naar Kaikoura.
11 Juli. Kaikoura, zeehonden kussen en dolfijnen knuffelen!
12 Juli. Kaikoura naar Picton, op de ferry naar Wellington.
13 Juli. Wellington
14 Juli. Mount Doom hike.
15 Juli. Extra dag voor Mount Doom hike.
16 Juli. Taupo naar Waitomo. Cadeau van Esther, tour door de grotten!
17 Juli. Be in Rotorua.
18 Juli. Rotorua to Hobbiton. Dan naar Cathedral Cove.
19 Juli. Cathedral Cove naar Hot Water Beach, en dan auto inleveren voor 4 uur in Auckland.
20 Juli. Auckland to Los Angeles, 21:30 to 14:45. Flight Number NZ0002
21 Juli tot 4 Augustus: Westkust Verenigde Staten met de familie!
4 Augustus. Los Angeles to London, 16:45 to 11:15, flight number NZ0002.
5 Augustus. Geland in Nederland, weer terug in ons kouwe kikkerlandje.

Dus nog een aardige reis voor de boeg, en natuurlijk niks te klagen. Maar goed, ik ga Hong Kong ongelooflijk missen en kan helaas niet goed genoeg in woorden uitdrukken hoe geweldig het hier was. Het zijn de beste maanden uit mijn leven geweest, en als iemand ooit advies wil horen over of hij of zij op exchange moet gaan (JA), kan je altijd naar mij komen.

Goed, volgende blog vanuit China, waar ik eens ga kijken of de verschrikkelijke verhalen over de “Mainland Chinese” nu echt waar zijn. Tot schrijvens, ik zeg met tranen in mijn ogen vaarwel.