Meetings en presentaties

Goedendag! Over 2 dagen vertrek ik naar Japan, dus bij deze nog even een snelle update voordat het avontuur daar begint.

De afgelopen week was de laatste week met lessen. Als ware studenten hadden we natuurlijk alles uitgesteld tot het laatste moment, en de laatste week bleek dan ook gezellig druk te worden. Na op maandagavond Game of Thrones te hebben gekeken en daarna onze traditionele Billy Boozers avond te hebben gehad was het dinsdag tijd de studeerweek te beginnen met een zeer vroege (late?) meeting om 12 uur 's middags, waarin het tijd was een presentatie in elkaar te zetten. Aangezien professoren hier graag zo onduidelijk mogelijk zijn was dit nog een hele uitdaging, aangezien er niet was verteld en nergens was te vinden hoe lang deze presentatie moest zijn of überhaupt was verteld waar deze over moest gaan. Improviseren dus. Dan nog een paper afmaken over Shanghai en Hong Kong en uit eten naar One Dim Sum, ons favoriete restaurant.

Woensdag was het de hele dag lessen, met tussendoor een poging tot een meeting met een paar van de locals. Aangezien de locals niet graag Engels spreken bleek deze meeting niet erg effectief te verlopen en werd besloten voor de presentatie voor de volgende ochtend allemaal zo'n 30 seconden te praten over je eigen stuk in het werkstuk. Dit besluit nam ongeveer een uur in beslag, dus we hadden niet al te hoge hoog van de uiteindelijke kwaliteit. Als je je afvraagt waarom ik dit gedeelte zo uitgebreid omschrijf, blijf lezen en je komt erachter. Woensdagavond heb ik voor de 4de keer de aflevering van Game of Thrones gekeken, en daarna nog een film. Aangezien Barcelona de bekerfinale speelde om half 4 's nachts besloot ik op te blijven en aan een van mijn essays te werken. Na de wedstrijd van Barcelona (die helaas verloren werd..) was Iris op Skype en heb ik met haar nog een tijd zitten Skypen, waarna het buiten ineens erg licht bleek. Even douchen dus en een ontbijtje halen, met zonnebril op aangezien het slaaptekort ondertussen voor prikkende ogen zorgde. Bij het ontbijt kwam ik Alice tegen die met een grotere zonnebril ook niet geheel voorbereid op de presentatie leek, en dat met haar zwalkende lopen bevestigde. Ze bleek samen met Carolyn, mijn andere presentatiegenoot, rond een uur of 6 teruggekomen te zijn van op stap en was dus om 8 uur 's ochtends nog niet geheel sober. Aangezien de presentatie bestond uit ons 3 + een paar Aziaten zou dit een leuk avontuur worden! Geen van ons had eraan gedacht ons stuk voor te bereiden, en een powerpoint waren we ook vergeten te maken. Toen we klaar waren met het geven van onze presentatie hadden we begrijpelijk een niet al te hoge hoog van het commentaar, maar na ons nog een paar seconden diep aan te hebben gekeken draaide de docent zich om naar de klas om aan hen te vertellen dat dit een perfect voorbeeld was van een goede presentatie. "Ik vind het vooral mooi hoe jullie zelfverzekerd genoeg zijn om zonder powerpoint presentatie te presenteren, het houdt de aandacht op jullie gefocust en dat heeft erg goed gewerkt". Het voordeel van goed Engels spreken en zelfverzekerd overkomen werd weer erg duidelijk.

Helaas betekende het einde van deze presentatie niet dat ik lekker kon gaan slapen, aangezien Alice en ik later die dag nog een presentatie hadden en ik daartussen nog een college had. Om 3 uur stonden we dus klaar voor onze volgende presentatie, en ik had me deze keer zelfs netjes aangekleed met een overhemd en blazer. Dit was de presentatie waarvoor niet duidelijk was hoelang het moest duren, en het bleek een minuut of 20 te moeten zijn. Na erg veel creatief woord-borduren over schaliegas bleken we de 20 minuten te hebben gehaald en zat niet alleen de laatste presentatie erop, maar ook mijn laatste les hier aan de City University. Dit moest gevierd worden met een lekker dinertje en een gezellig avondje, alleen bleek helaas na het diner dat ik een essay had dat op vrijdagochtend ingeleverd moest worden. Weer even doorwerken dus, en uiteindelijk rond een uur of 3 gecrasht in mijn bed voor wat welverdiende rust.

De volgende ochtend was het om 9 uur alweer tijd om fris uit bed te komen en samen met Alex onze pakken op te gaan halen. Ondanks het vroege uur zagen we er allebei erg naar uit, het was voor ons allebei ons eerste maatpak. We hadden beide voor een navy-blue suit gekozen, aangezien dit altijd handig is voor sollicitaties en interviews en we deze dus waarschijnlijk vaak nodig zouden gaan hebben. Bij aankomst bij Rashmi's waren we niet teleurgesteld, het pak en het overhemd dat ik had laten maken bleken beide perfect te passen en zagen er geweldig uit. Ook die van Alex paste perfect, en we namen dan ook trots een foto met de eigenaar van de zaak. Ik zou deze foto graag hier laten zien, maar hij heeft hem nog niet aan ons gestuurd dus ik moet nog even wachten. Voor iedereen die een pak wil laten maken in Hong Kong kan ik Rashmi's Custom Tailors zeker aanraden, het is niet de goedkoopste tailor maar zeker wel een van de beste.

Later die dag was het tijd om weer eens naar One Dim Sum te gaan, aangezien we er al bijna 3 dagen niet meer waren geweest! De vader en opa van Liz waren in Hong Kong, en we gingen samen met hen uit eten. Erg leuk, en ook zij vonden het eten erg lekker. Toen ik terugkwam bleken mijn buren de kolonisten van Catan te hebben gekocht, en werd ik uitgenodigd in onze common room een spelletje te komen spelen. Aangezien ze zelfs de uitbreiding hadden konden we met zijn 5en spelen, en ik ben trots te zeggen dat ik als Business student gelukkig wel wist te winnen. De rest van de avond heb ik doorgebracht met de locals hier en een Taiwanees meisje, waardoor ik toch eindelijk wat over het echte China heb geleerd en heb geleerd waarom Indiërs en Chinezen niet bepaald vriendjes met elkaar zijn. Later die nacht begon ik te onderzoeken of het mogelijk zou zijn een motortrip te doen door Vietnam, en dat bleek zo gaaf te zijn dat ik niet doorhad dat het ondertussen al morgen was waardoor ik bijna te laat kwam voor wat hopelijk mijn laatste meeting hier was. Na een kort middagdutje was het tijd eindelijk Japan te gaan plannen, aangezien het inmiddels zaterdag was en we dinsdag onze vlucht hadden. De hostels zijn geboekt, en we gaan goed ons best doen alle sushi te proberen die Japan te bieden heeft. Geen zorgen, ik zal veel foto's (laten) maken! We zijn al gewaarschuwd dat aangezien ik lang en blond ben en ik 2 blonde meiden bij me heb we aardig wat tijd in moeten plannen voor foto's, dus dat wordt leuk!

Nu ik dit schrijf is het zondag, en zou ik met mijn laatste essay bezig moeten zijn. Helaas is dat duidelijk niet het geval, en ben ik druk mijn trip door Vietnam verder aan het plannen en aan het beslissen welke pizza we willen bestellen. Morgen en overmorgen staat er nog niet veel gepland, behalve dan natuurlijk Game of Thrones en Billy Boozers.

Na Japan zal ik een uitgebreid verslag plaatsen van onze tijd daar, dus dan rest me voor nu alleen nog iedereen een fijn Pasen te wensen!

Tot snel!